Vissie eten!!

Het is vrijdag voor de kerst.

Een ieder is een beetje uitgelaten en de winkels hebben het druk. Ondanks het grijze en grauwe weer is de sfeer gewoon gezellig. De meeste winkels zijn verlicht en gehuld in de tooi die past bij kerstmis, het personeel loopt er allemaal bij of ze zo zijn ontsnapt uit de kast van de echte kerstman. Een heel peloton aan hulp-kerstmannetjes (en jazeker, in het kader van de gelijke behandeling ook hulp-kerstvrouwtjes liepen er in het rond, net als ongetwijfeld een stelletje genderneutrale types!) Kortom de sfeer zat er goed in.

Zo ook bij de Jumbo aan het Maanplein in Heerlen.

Vaak op vrijdag plegen wij hier onze weekend inkopen te doen. Sinds we beiden gepensioneerd zijn kennen we de luxe om buiten de spitstijden in de supermarkten onze boodschappen te verzamelen. Redelijk rustig kan je je dan bewegen in die ruim opgezette levensmiddelenwinkel.

Deze Jumbo, aan het Maanplein dus in Heerlen, is een van de grotere in de omgeving en heeft naast het reguliere aanbod ook nog eens een paar afdelingen waar eten op afroep kan worden bereid en heeft vervolgens de mogelijkheid om in het restaurant gedeelte het bestelde te nuttigen.

Zie hier de aanleiding van ons bezoek, de afdeling waar vis en Suzi wordt bereid is ruim gesorteerd en het eten is van een prima kwaliteit en dat tegen normale supermarkt prijzen.

Ook deze vrijdag dus, maakten we gebruik van de mogelijkheid om wat kibbeling en wat gebakken

mosseltjes weg te werken tijdens de lunch. Met de bestelde
lekkernijen gingen we op weg naar het restaurant gedeelte, een plekje langs de kant was snel gevonden. Het restaurant is schoon en maakt een opgeruimde indruk. Het wordt goed onderhouden door die hulp-kerstmannetjes!

We namen plaats en pakte de warme versnaperingen uit. Het genieten kon beginnen. Nadat we beide de eerste happen naar binnen hadden gewerkt en elkaar vertelde hoe goed het smaakte, brak er in enen tumult los in een ander gedeelte van het restaurant.

Ik zat met mijn rug naar het restaurant en hoorde alleen het kabaal. Ik keek mijn vrouw aan en zag aan haar gezicht dat ze schrok van wat ze zag. Ik wilde niet meteen omdraaien en vroeg:

“Wat zie je?”

“Er lopen een paar opgeschoten jongelui weg van hun tafeltje en laten een smeerboel achter zich. Nemen het afval van wat ze genuttigd hebben dus niet mee om het gewoon, zoals het hoort, even weg te gooien en hun blad weg te zetten. Ze laten gewoon alles staan op tafel! Die mevrouw van Jumbo, die achter de kassa staat, loopt schoon te maken en vraagt gewoon fatsoenlijk of ze hun spullen even willen opruimen als ze weg gaan. Een van de meisjes loop terug en pakt alleen haar bordje op en laat de rest staan. Een jongeman wil weglopen, maar wordt tegengehouden door onze hulp-kerstvrouw en ze zegt hem dat ook hij zijn troep moet opruimen”

  

Opdat moment neemt het kabaal achter me weer toe en ik draai me gelijk om en zie dat de ‘jonge heer’ een fles van tafel slaat en vervolgens, letterlijk, een stoel door het restaurant trapt in de richting van de medewerkster van de Jumbo. 

Hij vervolgens een nogal dreigende houding aan neemt en de mevrouw een aantal zelfstandige naamwoorden naar het hoofd slingert, waarvan er een aantal voor mij ook nieuw waren.

De houding die hij aanneemt doet me opspringen en in hun richting lopen. Samen met de dame van Jumbo, werken we hem al pratend het restaurant uit. Niet zonder dat de meest vreselijke verwensingen naar ons hoofd werden geslingerd. 

Eenmaal door de onvermijdelijke klappoortjes wordt hij opgevangen door een aantal hulp-kerstmannetjes in Jumbo outfit en een bedrijfsleider. Langzaam verdwijnt hij van het toneel met een restaurant verbod aan zijn kont. De vrede keert terug in het restaurant en wij eten verder onze visjes op en zijn toch verbouwereerd over hetgeen er gebeurde.

De medewerkster van de Jumbo komt nog even langs om te bedanken voor de steun. Als wij onze bezorgdheid uitspreken over de agressieve en bedreigende manier waarop ze werd benaderd door een knulletje van hooguit een jaar of 17, trekt ze haar schouders een beetje op en zegt:

“Ik ben dus absoluut niet bang voor ze hoor! Ik heb een zwarte band in Jiujitsu en ik ben niet zo snel

onder de indruk van ze”

We wensen haar een paar prettige feestdagen en ze gaat verder met haar werk.

We zitten nog even na te praten over het voorval.

Je vraagt je werkelijk af waar die agressie vandaan komt!

Wat bezielt zo’n jong mens om zo agressief te reageren op een doodnormale vraag die hem wordt gesteld?  

Waarom dat gooien en schoppen?? 

Waarom meteen fysiek geweld?

Het blijft je toch verbazen, je vraagt je af of zo’n jongen, die met een duidelijk buitenlands accent sprak, van huis uit niet meegekregen heeft dat je met een normale opstelling veel meer goodwill kweekt als met dit soort van overtrokken agressie. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat dit gedrag door de ouders, van welke komaf dan ook, wordt bijgebracht of wordt getolereerd.

Het tweede wat mij zo verbaasde is dat, ondanks dat er toch behoorlijk wat stevige kerels in het restaurant aanwezig waren, iedereen maar accepteerde dat zo’n jonge snotaap zich misdroeg, een vrouwelijke medewerkster bedreigde en daar gewoon mee wegkwam. Niemand van de bezoekers die ook maar aanstalten maakte om op te treden, maar gewoon de andere kant op ging zitten kijken!

Moraal: als we niet bereid zijn om als maatschappij een lijn te trekken tegen dit soort gedrag dan zijn we feitelijk medeverantwoordelijk voor het laten voortbestaan van dit asociale gedrag. Wij geven deze jongelingen dus een vrijbrief om de boel te terroriseren en hun gedrag als maatschappelijk acceptabel te verklaren.

Ik pleit niet voor agressief fysiek optreden, maar een beetje maatschappelijke steun om te komen tot een normale samenleving zou af en toe toch wel heel prettig zijn!!

Fijne feestdagen!!